We staan in ons land voor grote uitdagingen. Uitdagingen waarbij je denkt: hadden we dit niet eerder kunnen zien aankomen? Denk aan de zorgen over goed onderwijs en voldoende leerkrachten, de tekorten in de zorg. En zo is er meer te noemen.

In deze column beperken we ons voor nu tot de woningbouw. Iedereen roept dat we meer woningen moeten bouwen. Sowieso was de woningnood al groot. Die neemt nog verder toe omdat het aantal inwoners stijgt, mede door het hoge migratiecijfer. Ook neemt de laatste tijd de vraag toe naar woningen voor bijzondere doelgroepen en voor één- of tweepersoonshuishoudens.

Meer woningen betekent dat er ruimte voor moet zijn. Dat geldt ook voor onze gemeente Neder-Betuwe. Onze jonge mensen wachten met smart op een eigen plek en ook onze oudere inwoners zijn op zoek naar een huis dat past bij hun leeftijd. De vraag naar woningen wordt dus alleen maar groter.

Waarom bouwen we dan niet veel meer en veel sneller woningen? Eerder verscholen we ons achter de hoge bouwkosten en de hoge rente. Nu lopen we tegen heel andere obstakels aan. Neem het probleem rond netcongestie. Het tekort aan elektriciteit is ernstiger dan we denken en voorlopig is dat probleem nog niet opgelost. Een besluit is nodig op korte termijn over andere energiebronnen.

Vorige week werden we geconfronteerd met berichtgeving over een tekort aan drinkwater. In delen van ons land is dit nu al een groot probleem. Ook in het Rivierengebied zijn bepaalde gebieden als drinkwaterreserveringsgebieden aangewezen. Begrijpelijk, maar ook dit zorgt voor stagnatie van de woningbouw. Het is belangrijk zo snel als mogelijk het definitieve waterwingebied aan te wijzen en de overige gebieden niet meer te reserveren maar vrij te geven.

Vorig jaar maart hebben we als Gelderse gemeenten de provinciale woondeal gesloten. Dit betekent voor onze gemeente Neder-Betuwe dat we 1.400 woningen mogen bouwen tot het jaar 2030. Amper een jaar later klinkt uit Den Haag de roep of we deze aantallen niet kunnen verhogen. Terwijl we op dit moment landelijk niet eens de vorig jaar vastgestelde hoeveelheid woningen kunnen realiseren.

En hoe zit het met wegen en ruimte rondom die bedachte meer woningen? Ik was het van harte eens met de reactie van burgemeester Bruls van Nijmegen op deze roep uit Den Haag: ‘Voldoende woningen bouwen is al een uitdaging, maar denken we ook na over voldoende infrastructuur?’ We kunnen wel hele wijken volbouwen, maar hoe staat het met de ontsluiting van zo’n gebied? We zullen dit meer dan ooit bij plannen moeten betrekken.

Vorige week waren we aanwezig bij de drukbezochte inloopavond over de ontwikkeling van plan De Hoge Wei in Kesteren. We waren blij dat de bezoekers over het algemeen positief waren. Eén zorg werd wel regelmatig geuit, en terecht: ‘Hoe zit het met de verkeersafwikkeling?’ Onze ambtenaren zijn druk bezig geweest hiermee. Zover het binnen onze mogelijkheden ligt hebben we oplossingen bedacht. De uitvoering kunnen we echter niet alleen. Inmiddels zijn we in gesprek met de provincie.

Ondertussen gaan we verder met woningbouwplannen, ook in de andere dorpen van onze gemeente. Want veel van onze inwoners wachten op geschikte woonruimte. Met dit belangrijke gegeven: laten we in de wirwar van wet- en regelgeving de realiteitszin niet uit het oog verliezen. Anders houden we onszelf en een ander voor de gek.

Nees van Wolfswinkel
Wethouder Neder-Betuwe