Interview met Kees van Hattum

Iris Lemmens werkt een aantal maanden als adviseur van de raad Neder-Betuwe. Zij interviewde de raadsleden om te vernemen hoe ze het raadswerk ervaren en ze ook beter te leren kennen. Kees van Hattum (CU) uit Dodewaard is de eerste die zij ondervroeg.

Je bent een eenmansfractie in de raad, maar uiteindelijk moet je wel dezelfde stukken tot je nemen als de grotere fracties. Is dat te doen?

Nee. Alleen lukt je dat niet. Ik heb wel partijleden die meelezen en andere leden die ik kan benaderen voor een specifiek onderwerp. Maar ik moet wel altijd zelf het woord voeren tijdens de vergaderingen. Alles lezen lukt niet. Aan het begin dacht ik wel dat het moest dus besteedde ik enorm veel uren aan lezen. Langzamerhand leer je wel keuzes te maken.

Wat was je motivatie om de politiek in te gaan?

Ik vind het belangrijk iets te bereiken voor de inwoners van je dorp. In het verleden was Dodewaard nog een zelfstandige kleine gemeente met 4.500 inwoners. Toen vond ik het al interessant om in de gaten te houden wat er gebeurt. Ik heb me vervolgens aangemeld bij een politieke partij die nog geen zetel had in de raad. Daarna hebben we nog een gezamenlijke fractie gehad met de SGP. Ik was destijds geen raadslid, maar had zitting in commissies. De meelezer zogezegd.

Het lijkt me moeilijk om met inwoners in contact te komen. Lukt dit wel?

Jawel. Meestal komen inwoners naar je toe als ze iets te vragen hebben. 
Ik kreeg twee weken geleden een telefoontje van iemand die het niet eens was met een besluit van de gemeente omtrent een persoonlijke aangelegenheid. Dan geef ik direct aan dat ik hier niets aan kan doen. Die taak, iets voor een individuele burger doen, heb je niet als gemeenteraadslid. Dat weten mensen niet altijd. Als raad maak je beleid; het college voert het uit. Wel kan ik als raadslid iets aan de orde stellen als je hoort dat op een bepaald gebied heel vaak dingen misgaan. 

Nu heb je als ChristenUnie één zetel. Maar stel, je zou het compleet voor het zeggen hebben: wat is dan een initiatief dat je direct door de raad zou loodsen?

Ik heb een aantal jaren geleden een motie ingediend over het onderwerp ‘dementie’. Die ziekte komt steeds meer voor en gaat steeds meer voorkomen. Je kan als gemeente een dementievriendelijke gemeente zijn. Ik pleit ervoor daar meer voor te doen. En wat ik ook heel graag zou willen, is meer ondersteuning bieden aan mensen die het financieel moeilijk hebben. Ik zou de bijstand nog wat willen oprekken. Ik zou het mogelijk willen maken dat vrijwilligers die werkloos zijn een kleine vergoeding krijgen voor het werk, zodat ze meer nog het gevoel hebben zinvol bezig te zijn. Ik denk dat het goed is dat we nog wat meer doen aan het voorkómen van schulden; dat is toch wat meer verborgen. In sommige gemeenten heb je ‘schuldbuddy’s’ of iets dergelijks. Het zit ‘m vooral aan de sociale kant.

Wat is er precies met die motie over dementie gebeurd?

Die motie is unaniem, dus door de gehele raad, aangenomen. Wat is aangedragen, is verwerkt in de Nota Sociaal Domein.

Wat vind je minder leuk aan raadslid zijn?

Ik kan niet zeggen dat ik dingen minder leuk vind. De technische onderwerpen liggen mij gewoon minder goed, maar ik weet dat ik daar ook een mening over moet hebben. Het raadslidmaatschap is toch best wel uitdagend. Je ziet van heel veel onderwerpen iets; het is heel breed. En je kan een beetje meehelpen aan het bouwen van je dorpen en gemeenschappen. Dat vind ik heel erg leuk.

Toch jammer dat niet iedereen daar zo over denkt. Je merkt in heel het land dat het moeilijk is om mensen te vinden voor de politiek. Maar je kan dus best veel betekenen.

Jazeker. Wel is het zo dat ik van tevoren niet had gedacht dat ik er zoveel tijd aan kwijt zou zijn. Je hebt geen idee als je eraan begint. Ik ben gemiddeld tussen de 15 en 20 uur bezig per week. Nu ben ik met pensioen en kan ik het over de hele week uitsmeren. Zo is het goed te doen.