‘Moed houden!’, dat zijn de beste woorden die ik vandaag aan u en jullie kan meegeven.

In volle vaart zagen we het begin vorige week al op ons afkomen en vrijdag werd bekend: strengere maatregelen. Ze zijn nodig en het is terecht dat we voor de meeste zaken om vijf uur in de middag ‘op slot’ gaan. Want het virus raast rond, veel mensen moeten in verband met een ernstig ziekteverloop door corona naar het ziekenhuis; die stromen vol met coronapatiënten terwijl mensen met andere ziekten of klachten vaak moeten wachten op behandelingen die ook erg nodig zijn. Wát een extra zorg voor de mensen die er werken. Triest ook voor de mensen die verder moeten met pijn of onzekerheid over de aard van hun ziekte.

Opnieuw hebben we het virus onderschat. We zijn al zo ver met vaccineren. Het vaccin geeft veel bescherming. En als je als gevaccineerde toch corona krijgt, dan verloopt voor de meesten deze ziekte mild. Ik spreek uit ervaring want vorige week had ik het ook. Na een berichtje van onze dochter dat zij corona had – wij waren net bij haar geweest – liet ik mij testen. En ja, de uitslag was dat ik het ook had. Dus bleef ik thuis, samen met mijn vrouw Marijke. Gelukkig had ik nergens last van en kon ik vanuit huis digitaal en per telefoon gewoon doorwerken. En verder kwam niemand bij ons binnen.

Mijn smeekbede aan u en jullie is: neem alsjeblieft het virus serieus en dus ook de maatregelen om het in te dammen. We kunnen ze dromen, maar handel er ook naar. Erg ingewikkeld is het niet. Veel je handen wassen. Thuisblijven zoveel als mogelijk en zo min mogelijk bezoek ontvangen. En testen, testen, testen, ik kan het niet genoeg herhalen: laat je testen bij klachten en ga in quarantaine met het hele gezin als de uitslag positief is. Maar we kunnen meer doen om samen onze weerbaarheid te vergroten. U kunt uw bijdrage leveren door uzelf te laten vaccineren. U kunt uw bijdrage vergroten door uzelf een booster te laten geven. Ook in coronatijd zijn wij verantwoordelijk voor de door ons gemaakte keuzes en we weten inmiddels dat de gevolgen ervan groot zijn.

Terwijl we met vallen en opstaan leren om te gaan met het coronavirus, ervaren we de beperkingen als een steeds grotere last. Het ‘gewoon’ lijkt steeds verder weg. Toch blijft het een feit dat we samen er de schouders moeten onder zetten anders blijft de weg naar het ‘nieuwe gewoon’ onvoorspelbaar. We weten allemaal waar we het voor doen. Spreek daarover met elkaar. Spreek elkaar moed in. Deel uw bewondering voor de belangeloze inzet van de mensen in de zorg, bij de GGD, van de agent en de boa. Deel uw bewondering voor de doorzetters in het onderwijs en in de winkels en bedrijven. Er wordt zoveel goeds gedaan. Als we er oog voor willen hebben is er zoveel medemenselijkheid. Hoe aanstekelijk is hun inzet. Wij sluiten ons bij hen aan en leveren onze bijdrage in de strijd tegen het virus. Ik reik u de hand om samen verder gaan.

Jan Kottelenberg,
uw burgemeester