In 1937, op 19 februari, tekende koningin Wilhelmina naar verluidt het kortste koninklijk Besluit ooit: ‘De kleuren van de vlag van het koninkrijk der Nederlanden zijn rood, wit en blauw.’ Onze vlag staat symbool voor Nederland. ‘Voor de eenheid en onafhankelijkheid van ons land’, zoals dat zo mooi heet.

Binnenkort is het Koningsdag. Kort daarna, op 4 mei, herdenken we met twee minuten stilte de oorlogsslachtoffers en brengen we de vlag halfstok bij de herinneringsmonumenten. Op 5 mei mag de vlag in top omdat we de vrijheid vieren. Bijzondere dagen die we samen beleven rondom een belangrijk symbool: de Nederlandse vlag. Voor veel medelanders was destijds maar is ook nu de symbolische waarde van de vlag groot.

Nu weet ik dat de afgelopen maanden de Nederlandse vlag ook protestvlag is geworden. Deze omgekeerde vlag heeft een duidelijk signaal afgegeven. Den Haag maar ook het hele land is gewezen op het belang van een leefbare toekomst voor onze agrarische sector. De Provinciale Statenverkiezingen van 15 maart hebben overduidelijk gemaakt dat de boodschap is begrepen. Gelukkig kozen daarna velen er óók voor dat het rood van de vlag weer de boventoon moet voeren. Ik ondersteun dit advies van harte.

Mijn wens en hoop is, dat we binnenkort mogen herdenken in stijl en vieren met de nationale vlag fier in top. Als symbool van wat ons bindt en dierbaar is. Ik hoop dat het rood-wit-blauw ons opnieuw verbindt. Daarom: wat zou het goed zijn dat alle omgekeerde vlaggen voor die tijd zijn verwijderd. Zij mogen ons niet afleiden van deze gezamenlijke bijzondere momenten. Laten we ze verwijderen, mede uit respect voor degenen die opzien naar de vlag of dat hebben gedaan ter zee en ter land. Laten we kleur bekennen.

Jan Kottelenberg,
uw dankbare burgemeester