Column: Vuurwerk in oktober

Burgemeester Jan Kottelenberg

Wat een vreemde titel, zult u wel denken. Dat komt zo: het zit mij enorm dwars, dat er al vanaf oktober regelmatig ‘s avonds zo’n harde knallen in het dorp klinken, dat de ramen in de kozijnen staan te rammelen. Is de oorlog dan toch echt ook hier doorgedrongen?? Nee, het is ‘slechts’ door jongeren afgestoken zwaar vuurwerk.

Nu gun ik onze jeugd veel. Als je jong bent, is het leven vol uitdagingen, moet je nog veel ontdekken, en soms ook door schade en schande wijs worden. Maar als ik dan hoor dat ouders met hun kinderen naar Polen rijden om zwaar, hier verboden, vuurwerk te kopen, dan zakt mij de broek bij wijze van spreken af. Het is echt geen nieuws, dat je van hier in Nederland verkrijgbaar vuurwerk al een paar vingers kunt kwijtraken, maar van dat Poolse spul minstens een arm, een oog, of erger. Als ik zie dat jongelui van dertien, veertien jaar complete bommen afschieten, dan wordt het mij koud om het hart. Het risico om voor het leven getekend te raken na een paar minuten ‘lol’ is levensgroot. Nog los van de overlast en schade door dergelijk ‘oorlogs’materiaal voor omwonenden. De eerste winter, dat wij hier woonden, sprong ons zolderraam eruit dankzij zwaar vuurwerk dat afgestoken werd in een straat achter ons huis.

Overlast door ontoelaatbaar gedrag van groepen jongeren is een fenomeen in onze gemeente dat sinds de coronabeperkingen helaas is toegenomen. De gemeente neemt meldingen van vuurwerkoverlast uiterst serieus. Jongerenwerkers praten met jongeren en bieden een luisterend oor. Politie en boa’s gaan de straat op om te signaleren en zo nodig in te grijpen. Maar we denken ook na op welke manier we de jeugd hun plekken kunnen geven waar ze jong kunnen zijn zonder een gevaar te zijn voor zichzelf en hun omgeving. Ik weet dat niet alleen ouders, maar ook scholen, sportverenigingen en kerken hierin een niet te onderschatten, positieve rol spelen. Niet door jongeren te (ver)oordelen, maar juist door het gesprek met hen aan te gaan, wellicht ook puttend uit eigen ervaring. We zijn immers allemaal jong geweest.

Jong zijn is een hele boeiende, maar ook spannende fase in je leven. Deze tijd vraagt bovendien heel veel van jonge mensen. Onze jongeren moeten daarom zeker de ruimte krijgen, maar wel binnen de grenzen van wat veilig en verantwoord is voor henzelf en voor anderen. Daar past illegaal zwaar vuurwerk niet in. Niet in oktober, niet in november, niet in december, maar helemaal nooit.